Er is sprake van een zorgclusterwoning als het:
- Bestemd is voor zelfstandige bewoning.
- Bestemd is voor het aanbieden van zorg aan tenminste een zorgcliënt, al dan niet met een partner of gezin, en
- In de directe nabijheid van tenminste vier andere woningen met soortgelijke zorgaanbod is gelegen.
- De veronderstelling hierbij is dat in een dergelijk cluster ook de buren zorgbehoevend zijn. Zo kan men bij brand niet altijd wederzijds op melding en hulp rekenen. Het kan hier bijvoorbeeld gaan om een project van zelfstandig wonende mensen met een lichte verstandelijke handicap. Wanneer die woningen grondgebonden zijn, worden zij voor de toepassing van dit voorschrift slechts als zorgclusterwoning aangemerkt wanneer zij aan elkaar grenzen (bijvoorbeeld rijtjeswoningen).
- In een woongebouw (zoals een galerij- of portiekflat), worden zij slechts als zorgclusterwoning aangemerkt wanneer de toegangen van de zorgwoningen grenzen aan dezelfde gemeenschappelijke verkeersruimte (zoals de betreffende galerij of portiektrap). In dat geval is dus niet bepalend of de betreffende (vijf of meer) woningen direct aan elkaar grenzen, maar of de bewoners van die woningen op dezelfde gemeenschappelijke verkeersruimte zijn aangewezen om het brandcompartiment te kunnen verlaten.
Aanvrager bepaald
Of sprake is van een zorgclusterwoning, wordt in principe beoordeeld door degene die de woonfunctie exploiteert of gaat exploiteren. Dat betekent echter niet, dat de exploitant zijn eigen eisen mag bepalen. Het gebruik van het bouwwerk zal tenslotte altijd moeten voldoen aan de eisen die het Bouwbesluit stelt. Mocht het daadwerkelijk gebruik van het bouwwerk afwijken van het eerder door de exploitant aangegeven gebruik, dan is sprake van een onjuiste of onvolledige opgave. Hiertegen kan bestuursrechtelijk worden opgetreden.